Tabii güzelliği, bağIarı, bahçeleri ve ormanları ile şirin bir köy Petekli Köyü. Çoruh Nehri Vadisinde kuruImuş olan köy, Erzurum’a 114, Ispir’e ise 16 kilometre mesafede. AIIah'u Ekber Dağlarının eteklerinde bulunan köyün orta yerinden büyük bir çay geçmekte. Köyün etrafını kuşatan dağlardan buz gibi dereler akmakta, köyün arazilerini sulamaktadir.
Dağları; meşe ve karaagaçlarla kaplıdır. Orman Genel Müdürlüğü, 1982 yilindan sonra köyde çam dikimine başIamış, 10 yıldan beri sürdürülen bu çalışmalar sonunda, köy mezrasının büyük bir bölümü çam ormanı haline gelmiştir.

köy halkı geçimini çiftçi!ik ve hayvancılıkla temin etmektedir. Sulu arazide fasulye, patates, şaIgam, domates; kurak arazilerde ise buğday, arpa, çavdar ekilir. Meyve olarak ceviz, kayısı, dut, elma ve vişne yetiştirilir. Kavak ve sögüt agaçlarının fazla oluşu, köye başka bir güzellik vermektedir. Dağları yaz mevsimi boyunca yemyeşildir ve çiçek eksik olmaz. Köyde arıcılık çok geIişmiştir. Balı meşhurdur. Bu yüzden de köye petekli ismi verilmiştir.
              Bunca tabii güzelligine ragmen köyde hayat yavaş yavaş durmak üzere. lspir'in en kalabalik köylerinden biriyken, bugün köy halkının dörtte üçü büyük şehirlere göç etmistir. Yaz aylarında köye gelen bir kaç aile, kış ayIarı    yakIaşınca  büyük şehirlere, özellikle Istanbul’a ve Gebze’ye göçmektedir. 1980 yilindan önce 120 yi aşkın ögrenciyle 3 sınıfta eğitim veren ilkokulunda, bu yıl sadece 27 öğrenci tek sınıfta eğitim görüyor.
              1957 yılında eğitime başlıyan ve bugüne kadar binlerce ögrenci yetiştiren okul, ögrenci yokluğuyla önümüzdeki yıllarda kapanma durumuyla karşı karşıya.
Köy  ögretmeni  Fikri ARSLAN, okulun açıldığı ilk yıldan beri çok sayıda ögrenciyi mezun ettigini, bunlardan bir çogunun bugün devletin üst kademelerinde görev yapmakta olduklarını söyledi.
Selçuklular döneminden beri müslüman Türk yurdu olan Peteki Köyü’nün asıl yerlilerini Ahıska Türkleri oluşturuyor.   Köye daha sonraları Konya'nın Karaman ilçesinden, Rize'den ve Anadolu'nun çesitli illerinden gelip yerleşenler olmuş. Daha önce baska illerden gelerek bu köyü kendilerine yurt tutan, toprağını eken insanlar, bugün geçim sıkıntısı yüzünden başka illere göç ediyorlar. Yeni yurtlar ediniyorlar. Köy ise her geçen yıl biraz daha fazla yalnızlıga  terk ediliyor.

Sefa ARSLAN